Thirukural- Chapter 16- Having patience

அகழ்வாரைத் தாங்கும் நிலம்போலத் தம்மை
இகழ்வார்ப் பொறுத்தல் தலை

The earth bears with the people
who plough it
Similarly bear with the people
who criticise you

பொறுத்த லிறப்பினை யென்றும் அதனை
மறத்த லதனினும் நன்று.

It is good to bear with other's offenses
It is better to forgo it

இன்மையு ளின்மை விருந்தொரால் வன்மையுள்
வன்மை மடவார்ப் பொறை.

Greatest poverty is not taking care of guests
Greatest Strength is bearing the offenses of the weak

நிறையுடைமை நீங்காமை வேண்டின் பொறையுடைமை
போற்றி யொழுகப் படும்.

Those who want to be a complete individual
They must practice forbearance

ஒறுத்தாரை யொன்றாக வையாரே வைப்பர்
பொறுத்தாரைப் பொன்போற் பொதிந்து.

The world does not remember the offenders
But it certainly remembers those who forbear offenses

ஒறுத்தார்க் கொருநாளை இன்பம் பொறுத்தார்க்குப்
பொன்றுந் துணையும் புகழ்.

The happiness of an offender is short lived
Those who forbear offenses
live in glory till the end of the world

திறனல்ல தற்பிறர் செய்யினும் நோநொந்
தறனல்ல செய்யாமை நன்று.

Even when others commit offense against us
we should not do things that are non-virutous

மிகுதியான் மிக்கவை செய்தாரைத் தாந்தந்
தகுதியான் வென்று விடல்

Out of arrogance when a person offends us
We should win over that person with our forbearance

துறந்தாரின் தூய்மை யுடையர் இறந்தார்வாய்
இன்னாச்சொல் நோற்கிற் பவர்.

One who forbears harsh words
is equivalent to the renunciates

உண்ணாது நோற்பார் பெரியர் பிறர்சொல்லும்
இன்னாச்சொ னோற்பாரிற் பின்.

The penance of forbearing harsh words
is better than
the penance of fasting